Hlustum betur á það sem er ekki sagt!

Hlustum á fólkið í kringum  okkur.
Á undanförnum vikum hefur verið áberandi blaðaumfjöllun um kvíða og þunglyndi. Minningargreinar bera þess líka á stundum merki að einstaklingar hafa ekki fundið neinn ljósan punkt í umhverfi sínu og tilveru. Á sameiginlegum fundi borgarstjórnar og ungmennaráðs Reykjavíkur nýverið var sterkt ákall um auðvelt aðgengi grunnskólanemenda að sálfræðiaðstoð ef eða þegar á þyrfti að halda. Hingað til hefur sálfræðiþjónusta eða aðrar samtalsmeðferðir ekki verið niðurgreiddar af ríkinu og svo virðist sem það sé ekki á döfinni alveg strax. Til að stemma stigu við svo miklum kvíða og þunglyndi á framhaldsskólaaldri þarf að huga betur að þessum málum á meðan ungmennin eru á grunnskólaaldri. Slíkt þarf ekki að kosta meiri útgjöld heldur er frekar um hugarfarsbreytingu að ræða.
Það þarf að gefa því meiri gaum sem er að gerast og gefi sér tíma til að hlusta á börnin og unglingana. Við þurfum að læra að þegja og hlusta. Hlusta á það sem er sagt og ekki síður að hlusta eftir því sem ekki er sagt.